天崖夜行人

飞马千里

                            仰望异乡的星空

                            迷茫中闪烁着陌生

                            穿过色彩斑斓的喧闹

                            深夜的山道上

                            是我孤独的车影

。

                            黑暗如汹涌的大海

                            飘摇着这挣扎的小艇

                            坎坷在颠簸中来去

                            走过河道弯弯

                            又见峰峦重重



                            磨练着抛锚的酸辛

                            坚强着再把希望启动

                            收拾起两手无奈的油污

                            重打开前进的车灯



                            烟草的辛辣

                            兴奋着疲惫的神经

                            烟头的火光

                            是夜行人红肿的眼睛



                            好想听听妻子的唠叨

                            好想摸摸儿子的头顶

                            父母额前的白发啊！

                            苦涩着心底的伤痛



                            喇叭诉说着不变的沧桑

                            车轮碾破了夜的寂静

                            春风追随着我的思念

                            清露醒悟了夜的朦胧



                            前方山梁上晨曦初露

                            舒心地绽放出召唤的笑容

                            故乡三月的草地啊！

                            正待着飞霞染红的黎明

白霜秋桐

向仙兄的朋友问好！
月是故乡明，祝你和父母妻儿早日团聚。

海边拾贝壳

欢迎飞马！鼓掌！
夜行人的确辛苦。诗不错。

仙客来林

夜行人辛苦了哈  问好